In mei had ik lekker zacht garen van de Zeeman meegenomen, vooralsnog zonder plan. Maar eenmaal terug in Engeland kwam ik er achter dat vijf bollen oudroze misschien wel een onnozele aankoop was. Vijf bollen.... daar kun je dus net niets van maken. Hoewel...
Ik vond dit patroon om de cables and lace baby blanket te maken. Natuurlijk aangepast aan mijn eigen smaak. Ik vond maar drie van de vier blokken mooi, dus die heb ik gemaakt en aan elkaar gehaakt... eind juli - begin augustus al!
En daar stopte het. Ik zou graag de schuld willen geven aan de verhuizing dat mijn aandacht voor dit hoopje schattigheid enigszins afnam volkomen verdween, maar om eerlijk te zijn gebeurt mij dit regelmatig. Als het om haken gaat, heb ik een spanningsboog van een kleuter vrees ik.
Maar gelukkig had ik mijn voorgenomen om eindelijk wat projecten af te maken. Daarnaast komt er over twee maanden een klein nichtje logeren, dat middagslaapjes mag aan doen op onze ijskoude logeerkamer. dus met een laatste krachtsinspanning (lees: twee dagen, haha) heb ik een rand om het dekentje gemaakt. Ik wilde liever iets stevigers dan een kanten randje, dus is het iets met twee rijen druppels geworden.
Maar de vraag die blijft is natuurlijk: waarom ben ik in vredesnaam ooit aan een babydekentje begonnen? Enfin, we kunnen het natuurlijk altijd nog weggeven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten