04 december 2011

Beloftes zijn er om verbroken te worden

Ik las mijn vorige blog en moest erg hard lachen. Ja, ik heb inmiddels twee dekens af, maar ik ben er ook alweer twee gestart. Lood om oud ijzer dus!

De vorige keer kon ik een sneak peak geven van de arrow stitch, die is keurig afgekomen:



Hij is een beetje degelijk geworden, maar wel mooi! Als ik zo door ga, heb ik binnenkort een hele stapel witte dekens in de kast te liggen... dat is een visioen dat mij eigenlijk best wel aanstaat, haha.

Tot Henry's onuitsprekelijke opluchting ben ik ook bezig geweest met het Haken Voor Anderen. Dit houdt mij leuk van de straat, maar levert niet meer rondslingerende dekentjes op in huis.
Mijn zwangere collega heeft een keus gemaakt voor de kleuren van de babykamer: rood met wit. Dus nu gaan we samen zoveel mogelijk dekentjes maken om het een heel decadent kamertje te maken. De eerste is inmiddels af (wat zijn die dekentjes heerlijk klein, je begint er aan en dan is hij ook alweer bijna klaar). Het is ook een arrow stitch geworden, maar dan in twee kleuren:




Mijn collega had een geweldig aarbeienmutsje gebreid voor de dochter van een andere collega. Ik had al beloofd dat ik voor die dochter een poncho zou haken, dat is dus en poncho geworden met aardbeien van dezelfde wol als de muts. Ik was er een beetje bang voor, maar het is eigelijk best wel een briljant geheel geworden. Het was vooral spannend, omdat ik geen mooi patroon kon vinden voor een aardbei en er dus zelf een heb moeten bedenken.




En als sneak peak deze week: twee exemplaren (geen wonder dat ik me weer wat schuldig voel, haha)

De eerste is nog een wit dekentje voor mijn verzameling. Een lekker simpel patroon, dat gezellig om elkaar heen blijft draaien, totdat we een soort veredeld kippengaas hebben gecreëerd. Ik ben dol op kabels en ander reliëfwerk haken!


En dan als allerlaatste (maar het is ook wel weer een beetje genoeg voor één maand natuurlijk...) babydekentje in rood-wit nummero twee. Een gezellig blokje, dat tweezijdig te gebruiken is. Het patroon staat hier, het is even uitzoeken, maar dan is het opvallend gemakkelijk en ontzettend leuk om te doen. Voorlopig ben ik dit patroon nog niet zat (trouwens, het is wederom maar een klein dekentje). Hij gaat wel een stuk langzamer, omdat je iedere toer twee keer haakt, maar dan heb je ook wat. Enfin, oordeel zelf:


Snoepig toch?

Nu, voor dat november een drukke maand was, is er gelukkig toch nog heel wat gebeurd op haakgebied. Nu nog drie weken flink aan de bak, dan is het weer vakantie. Met oud en nieuw gaan we naar Parijs. Ik heb er nog geen moment over gedacht wat voor kleren meegaan, maar het haakwerk is al bepaald: ik wil daar een flink stuk van de paase jas gaan haken. Ik kan niet wachten...