27 november 2013

Mutserij

Een beetje muts haakt... mutsen!

In de zomervakantie heb ik bij mijn poncho een muts gehaakt. Het duurde even voor ik het patroon een beetje door had, maar het resultaat was wel gezellig.



Dus toen ik voor mijn moeder een poncho gefröbeld had, moest er voor haar natuurlijk ook een mutsje bij. 



En net als je denkt dat het niet erger kan, krijg je een verzoek van je geliefde echtgenoot. Of ik voor hem een toernooihelm kon haken, om de winter op vrolijke wijze en warm door te komen. 
Wel, dat ging me eigenlijk weer te ver. Maar goed, ik kan die man niet zo heel veel weigeren, dus ik heb internet afgestruind naar een patroon. Helaas wilde iedereen een hoop geld voor iets dat op het eerste gezicht vrij eenvoudig leek. Dus na verschillende valse starts en een hoop uithalen en vooral veel passen door hem en haar... 


... is het gewraakte ding toch nog vrij snel afgekomen.


Enfin, bovenstaande foto geüpload naar Facebook, om wereldkundig te maken dat mijn wederhelft er als een malloot bij gaat lopen... heb ik binnen een dag drie bestellingen binnen!

Ik zal 'den mensch' waarschijnlijk nooit begrijpen...

Als ik eenmaal ga... ben ik bijna niet meer te stoppen

Tja, ik wilde de Mildred poncho graag van mooie wol haken, maar eenmaal terug ik Nederland was ik, vóór ik wist wat ik deed, aan een tweede begonnen. Van die gewone hee-hallo-niets-aan-de-hand acryl van de Wibra dit keer.

Ik bedacht dat ik, als ik meteen aan een nieuwe begon, de kinderziektes van de eerste meteen kon verbeteren. Zo was de hals van de eerste te wijd. Die heb ik met dun elastiek doorregen, om hem een beetje passend te krijgen. De nieuwe poncho begon ik de hals met naald vier in plaats van vijf. En hij werd supermooi!

De eerste poncho gaapte nogal tussen de knoopsgaten. Dus de tweede kreeg drie knopen in plaats van twee.

En omdat ik het patroon nu veel beter snapte, vlóóg het ding mijn haaknaald uit! Kabels groeiden. Punten schoten tevoorschijn... dit patroon verveelt niet gauw!



Op de verjaardag van mijn zusje, zag mijn moeder wat ik aan het maken was en vroeg of deze dan voor haar was. Eeeeeh... natuurlijk! Waarom niet? Eigenlijk kan ik toch maar één poncho tegelijk aan, dus...

Mijn vader is een week na mijn zusje jarig, dus nu kreeg ik echt haast. Als een speer an het werk om het ding binnen een week af te krijgen. Totdat ik zag... tot mijn schrik....



De laatste bollen die ik had gebruikt, hadden een compleet andere kleur dan de eerste! Shit! 
Dan is er maar één oplossing: uithuilen, uithalen en opnieuw beginnen. Gelukkig had ik nog net genoeg bollen van het juiste kleurnummer.
Ik weet dat Henry het zwaar heeft met mijn garenverzameldrift, maar soms komt het juist goed uit.

En zo kreeg ik nóg meer dagen van opperst genot: steeds meer groeiende kabels die lustig om en over elkaar heendraaien.



En op de verjaardag van mijn vader kreeg ook mijn moeder een cadeautje!



En ik... ben stiekem aan een zwarte begonnen.
Het bloed kruipt...

Mooie Mildred

In de kerstvakantie waren we in Ierland, waar in een Inside Crochet heb gekocht. Hierin stond een poncho die zó mooi was, dat ik hem zeker wilde haken.

In de voorjaarsvakantie heb ik Wol gekocht in Stroud: 25 % wol en 75 % acryl, omdat het me een doodzonde leek om zoiets moois te haken van pure acryl. Het waren bollen van 400 gram, zulke grote heb ik nog nooit gehad! (het voordeel is dat ik meteen een stuk 'kleiner' lijk. Op deze manier lijkt de noodzaak van lijnen ineens een stuk minder groot!)



 Ik was niet van plan om daar meteen te beginnen, want eigenlijk moest ik eerst nog een paar dekens afmaken. maar een klein stukje mocht wel van me. Dus ik heb een middag lang heerlijk zitten haken in The Retreat. Biertje, haakje, wat wil een mens nog meer?



Daarna de boel keurig aan de kant gelegd voor de zomervakantie. Tijdens onze omzwervingen door Engeland was dit mijn Project.
Het was best lastig om de Engelse termen te moeten gebruiken, ik heb zeker in het begin een hoop moeten uithalen. Maar nèt voor we de laatste camping bereikten, was het Werk gedaan. En het resultaat was net zo mooi als ik gehoopt had!





12 november 2013

Jip de uil

Voor de dochter van een leerling heb ik het afgelopen weekend een uil gehaakt.
Laat Sinterklaas maar komen! (met excuses voor de belabberde foto's)


10 november 2013

Het ronde vest

Al twee jaar geleden begon ik aan een paars, rond vest. Op onverklaarbare wijze ligt dat ding nu al twee jaar te vegeteren naast mijn bed, terwijl ik de meeste andere dingen op zekere tijd toch afmaak.

Enfin, ik besloot het lot te tarten en een nieuw vest te beginnen. Met veel meer gaten, dat moet gezegd worden, dus dat gaat meestal een stuk sneller. Klaarblijkelijk, want binnen een week waren de zes bollen omgezet in een mooi, hoewel niet heel eenvoudig te dragen vest.





En nèt op tijd voor de bruiloft!

Nog eentje om het af te leren

Mijn collega vroeg me of ik voor haar vriendin een hesje wilde haken.
Natuurlijk! Het werd nog een close finish, omdat ik vorig weekend een metalfestivalletje had, maar uiteindelijk kon ik hem dinsdagochtend toch nog snel even kieken voor ik hem inpakte.


Vol trots presenteer ik u: de witte