04 december 2011

Beloftes zijn er om verbroken te worden

Ik las mijn vorige blog en moest erg hard lachen. Ja, ik heb inmiddels twee dekens af, maar ik ben er ook alweer twee gestart. Lood om oud ijzer dus!

De vorige keer kon ik een sneak peak geven van de arrow stitch, die is keurig afgekomen:



Hij is een beetje degelijk geworden, maar wel mooi! Als ik zo door ga, heb ik binnenkort een hele stapel witte dekens in de kast te liggen... dat is een visioen dat mij eigenlijk best wel aanstaat, haha.

Tot Henry's onuitsprekelijke opluchting ben ik ook bezig geweest met het Haken Voor Anderen. Dit houdt mij leuk van de straat, maar levert niet meer rondslingerende dekentjes op in huis.
Mijn zwangere collega heeft een keus gemaakt voor de kleuren van de babykamer: rood met wit. Dus nu gaan we samen zoveel mogelijk dekentjes maken om het een heel decadent kamertje te maken. De eerste is inmiddels af (wat zijn die dekentjes heerlijk klein, je begint er aan en dan is hij ook alweer bijna klaar). Het is ook een arrow stitch geworden, maar dan in twee kleuren:




Mijn collega had een geweldig aarbeienmutsje gebreid voor de dochter van een andere collega. Ik had al beloofd dat ik voor die dochter een poncho zou haken, dat is dus en poncho geworden met aardbeien van dezelfde wol als de muts. Ik was er een beetje bang voor, maar het is eigelijk best wel een briljant geheel geworden. Het was vooral spannend, omdat ik geen mooi patroon kon vinden voor een aardbei en er dus zelf een heb moeten bedenken.




En als sneak peak deze week: twee exemplaren (geen wonder dat ik me weer wat schuldig voel, haha)

De eerste is nog een wit dekentje voor mijn verzameling. Een lekker simpel patroon, dat gezellig om elkaar heen blijft draaien, totdat we een soort veredeld kippengaas hebben gecreëerd. Ik ben dol op kabels en ander reliëfwerk haken!


En dan als allerlaatste (maar het is ook wel weer een beetje genoeg voor één maand natuurlijk...) babydekentje in rood-wit nummero twee. Een gezellig blokje, dat tweezijdig te gebruiken is. Het patroon staat hier, het is even uitzoeken, maar dan is het opvallend gemakkelijk en ontzettend leuk om te doen. Voorlopig ben ik dit patroon nog niet zat (trouwens, het is wederom maar een klein dekentje). Hij gaat wel een stuk langzamer, omdat je iedere toer twee keer haakt, maar dan heb je ook wat. Enfin, oordeel zelf:


Snoepig toch?

Nu, voor dat november een drukke maand was, is er gelukkig toch nog heel wat gebeurd op haakgebied. Nu nog drie weken flink aan de bak, dan is het weer vakantie. Met oud en nieuw gaan we naar Parijs. Ik heb er nog geen moment over gedacht wat voor kleren meegaan, maar het haakwerk is al bepaald: ik wil daar een flink stuk van de paase jas gaan haken. Ik kan niet wachten...

30 oktober 2011

Eentje af... maar dan....

Er is een deken af!



Het is de deken voor mijn collega, die graag wat paars wilde toevoegen aan haar grijze bank.
Ik kan nog steeds niet wennen aan de kleurencombi, maar goed, dat hoeft nu ook niet meer, haha.

Je zou denken dat mijn leven iest overzichtelijker wordt, omdat ik een deken minder te haken heb, maar ik moet bekennen dat ik er weer vies ben ingestonken: ik zag een mooi patroon op internet... en voor ik het wist ben ik begonnen aan een proeflapje. Een proeflapje van 1.50 bij 1.50 meter dan, want als je toch haakt, kun je beter meteen een dekentje maken, haha. Vooruit, hier komt een kleine sneak peak:


Het is de arrow stitch, ik vind em be-au-ti-ful!
Omdat ik de afgelopen week vakantie heb gehad (lang leven het onderwijs) ben ik ook al lekker opgeschoten: 25 van de 35-40 patronen zijn af! Als ik me echt kwaad maak, kan ik hem dus in drie dagen af hebben, haha. Maar ook voor deze geldt: na een keer of 20 begint het patroon me de neus uit te hangen. Ik moet dus bekennen dat ik gisteren een klein beetje aan een lush, zwart vest ben begonnen. Misschien niet zo heel verstandig, daar ik eerder deze week al aan een paarse jas was begonnen....

Enfin, er staat weer genoeg op de pennen, maar ik heb eindelijk toestemming om zoveel mogelijk te haken: Henry heeft ontdekt dat ik meer dan 70 bollen in huis had liggen.... De komende twee maanden mag ik dus geen wol kopen, alleen ophaken. Yeah. Right. Ik kom al bollen te kort om mijn arrow stitch afghan af te maken.... en ik heb voor drie andere afghans ook wit nodig.... ik zal binnenkort wel weer in de winkel te vinden zijn.

Maar dat afmaken... dat blijft wel een goed idee. Waarom heb ik me vanochtend weer lopen verlekkeren aan allerlei prachtige patronen? Zucht. Maar: ik ben niet aan iets nieuws begonnen. Misschien begint er toch iets van verstand in mijn haakmanie te ontstaan.

Ik beloof hierbij plechtig pas aan een volgende deken te beginnen, nadat ik er minimaal twee heb afgerond.
Zo, nu moet ik me er alleen nog aan houden....

13 oktober 2011

Vos

Toen ik anderhalf jaar geleden aan mijn collega vroeg wat ik voor haar mocht haken, zei ze meteen: "Een vos!" En laat dat nou net één van de weinige beesten zijn waar ik geen patroon van had.
Maar wat in het vat zit, verzuurt niet.
Afgelopen zomer kocht ik het boekje Amigurumi & more en daar stond een patroon in. Dus meteen begonnen... vervolgens een poos aan de kant gegooid en vanavond even snel afgemaakt. Ik moet wel, want ik heb vandaag aan mijn collega verklapt dat ik een patroon gevonden had.

Anyhow, het is een koddig beestje geworden, meer knuffel dan vossig (hoewel het orgineel drie tandjes knuffeliger was dan het exemplaar dat ik gebrouwen heb....)





Nu alleen nog hopen dat het is wat mijn collega in gedachten had.....

11 oktober 2011

Enkel ding af, vele WIP's

Ik heb me de afgelopen weken weer woest vermaakt.Verschillende projecten afgerond, met veel dingen weer een eind opgeschoten. Ik kom er wel achter dat je ook gewoon met teveel dingen tegelijk bezig kunt zijn!

Maar deze is klaar!



Na het babydekentje vond ik toch dat er een Victoriaanse deken voor mijzelf moest komen. 7 bij 7 blokken, en tot het laatste blok toe een opperst genot om te haken! En dat is wel eens anders, haha. Meestal gaat een patroon ergens halverwege behoorlijk vervelen. Maar goed, nu nog een leuk plekje verzinnen waar ik hem kan neerleggen. Op dit moment hangt hij over een stoel in de logeerkamer, waar hij natuurlijk absoluut niet tot zijn recht komt. Dus op zoek naar een betere plaats... en dat dan uitvechten met mijn betere helft, die geen flauw idee heeft waarom er links en rechts gehaakte dekens in ons huis gedrapeerd moeten liggen, haha. Enfin. In de slaapkamer een WIP weggehaald en vervangen door deze... dat zal vast niet opvallen!


Voor de dochter van een leerling mocht een poncho haken. Wat een leuk werkje is dat! Je haakt alleen maar gaten, dus binnen een dag was hij klaar! Omdat ik niet zoveel roze meer had liggen, was het een beetje passen en meten, maar dit is het resultaat geworden:




Een lief ding! En de volgende bestelling ligt al klaar: ik mag er ook nog eentje haken voor de dochter van een collega. Daarvoor moet ik eerst de kleuren doorkrijgen van een andere collega die een muts aan het breien is, dus ik heb nog even respijt.


Ook zo'n leuk projectje voor tussendoor: een mutsje voor een baby'tje. Daar zit echt bijna niet tussen de gaten, dat is een goed uur doorhaken! Lekker in de auto gehaakt op weg naar mijn moeder ("Is dat ding niet veel te lang?") en mijn schoonmoeder (hetzelfde commentaar). Dus gepast op de aanwezige nichtjes... en jawel, het was net een smurfenmuts! Dus de helft uitgehaald, opnieuw dichtgehaakt en op de terugweg een bijpassende bloem gemaakt. Vruchtbare reis!



Ik liep al een poosje met het idee in mijn hoofd om een plastic bakje om te bouwen tot een gehaakt exemplaar. Dus, geheel tegen mijn natuur in, zonder patroon aan de slag gegaan. Tot mijn stomme verwondering valt alles prachtig op zijn plaats. Al mijn goede bedoelingen lijken goed uit te pakken... nog een paar uur stevig doorhaken en mijn eigen, zelfbedachte customized haakwerkbakje is een feit!


Verder nog maar een uiltje gehaakt. Gek dat je bijna niet meer kunt stoppen als je iets heel vaak doet, haha. Gelukkig is het minder schadelijk dan roken, drinken, gokken of coke snuiven (en namens mijn man: het neemt minder ruimte in beslag dan de dekens!) Een zoet uiltje, dat de sleutels van de voordeur bij elkaar mag gaan houden:


En jawel. Ik ben niet goed in haken in opdracht, maar ik heb eindelijk de 44 vierkantjes af voor de tas voor Rieneke. Sterker nog, ik heb me hopeloos verteld, dus ik heb er 46. En er zijn geen twee hetzelfde. Voorwaar een prestatie.
Nu nog even een tas van bouwen, binnentasje naaien en deze taak is volbracht!


En verder? Veel ami's in wording en bundels dekens die een stukje, half of al bijna af zijn.

 Gaatjes haken om te weven. Dit is mijn naast-het-bedwerkje.
Granny's vibe voor een collega... half af!
Supergrote 'mannen-granny' in mijn favo kleuren.
3D patchwork. Eerst restjes, straks echt af...
Het project van jaren.. in winterslaap naast bed.

13 september 2011

long time no see

Het mag duidelijk zijn: haken is leuker dan bloggen. Ik heb me de afgelopen maanden de kop er af gehaakt, maar ik vergeet alle blijde gebeurtenissen te melden.

Eerst maar eens mijn vakantiewerk van dit jaar. Ik was wel weer eens toe aan een nieuw project. Omdat we nogal inkijk hadden in ons zijraam en ik gewone gordijnen stom vind, heb ik besloten een creatievere oplossing te zoeken.
Dus op naar de bouwmarkt, betongaas en een heleboel s-haken gekocht. (Volgende keer ook even bedenken dat zo'n enorm stuk betongaas natuurlijk nooit in de auto gaat passen! Dat was best een eind lopen.) En daarna heb ik 64 uiltjes gehaakt. Dit patroontje van Matawi's crea's is echt gemakkelijk om te maken... en zelfs het 64e uiltje was nog leuk om te doen. Hoewel, de 64e... in de loop van het haakproces heb ik er al diverse weggegeven, haha.
Maar het reultaat is geweldig!




Op de foto missen er nog een paar, maar inmiddels heb ik (jawel, op de laatste dag van de vakantie) nummertje 63 en 64 opgehangen.





In de hal staat een oude dekenkist, gescoord in de kringloopwinkel. Omdat zo'n kist ook alleen maar een kist is, had ik besloten hier voor de sier een dekentje op te hangen. Dus snel in de pennen geklommen om de pretty patchwork te haken. Het patroon vliegt er door, hij was ongekend snel klaar. Wassen, drogen op het logeerdbed en hij lag op de kist, vèr voor de hal klaar was!







Ik vond ook een prachtig patroon voor een Victoriaanse deken. Allemaal gaas met bobbeltjes. Ik had een prachtige, grote deken voor mijzelf in gedachten, maar mijn betere helft zag de bui alweer hangen. Nóg een deken in ons zo langzamerhand overvolle huis! Dus toen ik na 16 blokken een grapje maakte over formaat babydekentje, mocht ik hem meteen als kraamcadeautje afmaken! En het is een schatje geworden:




Omdat het bloed kruipt waar het niet gaan kan, ben ik onmiddellijk begonnen aan een grote voor mijzelf. nog maar 14 blokken en de rand... dat hoeft niet zo lang meer te duren.

Helaas heb ik nóg drie andere dekens op de pennen staan, dus je weet maar nooit. Als de granny's vibe in paars-grijs-zwart voor mijn collega, de latte machiato in heerlijke grijs- en bruintinten of de gehaakte/geweven deken mij afleiden van mijn doel, is het snel bekeken, natuurlijk!

Twee weken geleden heb ik nog snel een projectje tussendoor gedaan: de meest foeilelijke kussens die een mens kan bedenken! Gewoon, omdat het te leuk is om te haken (twee op een zondag, het gaat echt lekker snel) èn omdat er een gat in de leren stoel zit. Nou ja, voor een bibliotheek heeft het wel weer wat knussigs. Nu moet ik mij alleen gaan inhouden, want iets dat zó snel en gemakkelijk haakt.... voor je het weet, zit je met 10 kussens die niet mooi zijn, haha. We zullen het maar nostalgie noemen.




En voor de rest... beestjes, proeflapjes en... jawel..... tadaaaaaaaaah..... de deken voor Wesley is eindelijk af!



Niet zo goed te zien, omdat hij zwart is, maar het is dezelfde deken als ik vorig jaar voor mijzelf in het wit heb gehaakt. Kabeltjes en bobbeltjes (tot het je neus uit komt, haha)

Laatste bericht: zowel mijn moeder als mijn schoonzus zijn inmiddels aan de kabels begonnen. Kabels haken is cool!

27 maart 2011

Eerste grannyvibe af

Hij is al meer dan een week klaar: na anderhalve week stug doorhaken had ik de hele granny vibe af! Het patroon is zo gemakkelijk en het haakt zo lekker door, terwijl het resultaat echt heel gaaf is!
Afgelopen week was ik alleen thuis. Ik was iedere avond weg, maar op het einde van de avond moest er natuurlijk nog even gehaakt worden. Geen verwarming aan, maar lekker weggedoken onder mijn dekentje. Best milieuvriendelijk!



En ik ben meteen aan de volgende begonnen. Aangezien we inmiddels anderhalve week verder zijn, weet ik al dat ik er deze keer iets langer over ga doen, maar dat is na afgelopen week ook niet echt een verrassing. Ik mocht zelf de kleuren uitzoeken voor iemand die ik niet ken, dat is best wel moeilijk. Dus ik heb besloten het neutraal-sjiek te houden, in zwart-wit-grijs.
Dat zijn overigens ook de kleuren van de hal, dus als het dekentje hardvochtig afgewezen wordt, kan ik het altijd nog zelf gebruiken.
Ik ben inmiddels ongeveer 50 centimeter op weg en om de heren tegemoet te komen heb ik alles etjes in een bijpassende mand zitten. Ik heb nogal de neiging om alles anders door de hele kamer te laten slingeren.



De dragonwhelp van April Draven lag ook nog steeds op zijn voltooiing te wachten. Tja, vanmorgen had ik even vrij genomen, dus mooi tijd om de laatste ledematen te bevestigen:


Het is best een guitig kereltje geworden!
En tenslotte, in opdracht van een leerling, heb ik vanmorgen een katje gehaakt. Het is een fantastisch patroon van een kat, model theemuts. Maar na het haken kan ik alleen zeggen... mwah, ik weet het niet. Hij heeft wel iets, maar helaas niet datgene dat ik in het patroon zag. Misschien moet ik deze nog wat vaker oefenen Enfin, kijk en oordeel zelf.



13 maart 2011

zigzaggrannydeken... een beetje winter in de lente

Het wordt lente! Hoewel het vandaag een wat sombere, bewolkte dag is, is het lekker van temperatuur. Dus ramen en deuren open en een soort verkorte voorjaarsschoonmaak gehouden. Gisteren liep ik even met de katten in de tuin te spelen, zag ik dat de Ierse jasmijn op springen staat.



Eindelijk krijg ik het gevoel dat de winter voorbij is. Ook de pruimenboom begint zijn best te doen en de knoppen in de magnolia zijn echt inwaarschijnlijk mooi. Ik ben daar vooral heel blij mee, want ik was vergeten de pot binne te zetten voor het begon te vriezen.... dus ik heb hem maar de hele winter buiten laten staan. En dat in een winter waarin alle stenen potten kapot zijn gevroren.... maar mijn stoere magnolia doet gewoon waarvoor God hem heeft gemaakt: bloeien!















En achter de magnolia datgene waar we zo op uitgekeken zijn: een saaie, grauwe lucht. Net of het weer tijd wordt voor kaarsen, dekentjes en meer van dat warme gekeutel uit de winter.

Dus is het maar goed dat ik met een zeer winters project bezig ben. De afgelopen week heb ik niet zo heel veel gehaakt, maar dat heb ik gisteren wel goed gemaakt. Ik denk dat ik met mijn granny zigzagdeken inmiddels op 2/3 zit, wat niet tegenvalt na een weekje haken, haha. Gannies zitten zo vol gaten, dat het erg snel gaat! En van de kleur wordt ik iedere dag weer blij, hoewel het natuurlijk behoorlijk winters is. Van de week zat ik gezellig te haken met tante Titty erbij:


Ik ben dol op dat beest. Het is maar goed dat de rat van Wesley zo schichtig is, want ze gaan elke dag meer op elkaar lijken. Mrs. Tits wordt iedere dag wel een paar uur geknuffeld, dus zij is degene die meteen op me af rent, haha. Voorlopig is ze ook nog een ietsje lichter dan haar zusje, duimen dat dat zo blijft. Het zou toch afschuwelijk zijn als ze door elkaar raken. Net of je geen eerbied hebt voor iemands eigenheid. Maar gezegd moet worden: Mrs. Tits heeft smaak. Ze vind mijn nieuwe dekentje heerlijk!

Zover ben ik nu:
 

Hij is 1.80 breed en het is de bedoeling dat hij vierkant wordt, dat wordt dus heerlijk snug op de bank de komende winter. Whoehah! Deze winter is nog nauwelijks afgelopen. Nou ja, het zijn wel geen lente-kleuren, maar van mij mag hij best op een koele lenteavond. Of in de zomer... Hij is boven alles behoorlijk gotisch verantwoord, en dat mag van mij iedere dag!

En waar ik elke dag het meest van geniet? Mijn kruidenhoekje in de keuken is na dde (voor kruiden dan) dodelijke winter eindelijk weel groen en gezellig! Heerlijk om mee te koken, maar ook lekker om van te snoepen als ik naar buiten loop.

06 maart 2011

Van veel zon, veel dekentjes en een hele winter aan nieuws

Egenlijk heb je niet zo heel veel nodig: een lieve pleegzoon met een attente man, een strakblauwe lentelucht en ineens is er het gevoel weer… we gaan bloggen!







Dit dus met dank aan de heren, die mij niet alleen van lentebloemen voorzien, maar me vervolgens ook de hele zondag alleen laten, zodat ik weer tijd heb om te keutelen. Omdrollen, dingen verplaatsen en proberen orde te krijgen in de chaos, zowel in mijn huis als mijn hoofd. Helaas loopt dit meestal gelijk op, dus de verbouwing die we nu al maanden aan het doen zijn helpt niet. Zo zit tante Mieke al tijden te wachten in de overvolle kast in de logeerkamer tot de woonkamer weer definitief stofvrij is.





Ik kom er achter dat ik de hele winter niet geblogd heb..Nu is dat ook niet direct mijn favoriete tijd, dat zal wel iets met elkaar te maken hebben ben ik bang. Het is wel een tijd om in een hoekje van de bank te gaan zitten haken, maar om er vervolgens heel vrolijk over te gaan doen….

Enfin, in november al aangekondigd, maar nu eindelijk vastgelegd: de aran afghan:



Kijk, dat zonnetje in het bad maakt meteen al het verschil! Ik vond het bad een beetje hard en kil in de slaapkamer staan, maar met een achteloos gedrapeerd dekentje lijkt het veel liever! En het was leuk om hem te maken, hoewel het wel een groot en zwaar ding werd om vast te houden op den duur. Inmiddels ben ik begonnen aan een zwart exemplaar voor Wesley. Die gaat wel weer in stroken, zodat het niet zo’n onhandige lap wordt. Nu maar hopen dat ik hem nog af krijg, want het is de derde keer dat ik deze deken haak en hij begint me behoorlijk de neus uit te hangen!



Om de schade ompleet te maken, ben ik inmiddels aan twee andere dekens begonnen. Een op Ikea-stof gebaseerd patoon van Gourmet Chrochet. Ik ben er nog niet helemaal achter hoe ik de verschillende vierkanten ga combineren, maar het gaat wel een waanzinnig vrolijk geheel worden. De asis is wit, maar de cirkels worden rood, paars, oranje, roze, blauw, geel, zwart... en wat ik nog meer aan kleuren bedenk.
Ook ben ik gisteren begonnen aan een rippled granny afghan. Leuk om te doen, helemaal in mijn favo kleuren rood-paars-zwart om lekker beneden op de bank te gaan gebruiken. En hij gaat echt mega-snel! 20 centimeter binnen een dag... dat is zelfs voor een zondag heul snel.





En het plan voor de volgende is er ook al: een zwart-witte, om op de kist in de hal te gooien, als de hal ooit af komt natuurlijk… Ik heb al een vaag idee welk patroon ik wil kiezen, maar gelukkig heb ik ng genoeg tijd om zeker 100 keer van gedachten te veranderen!

 
Voor de rest stond deze winter in het teken van de tassen. Klein, groot, acryl, katoen, af, nog (steeds) niet. Het gaat over het algemeen lekker snel en ik zit eindelijk weer eens achter de naaimachine om de binnentas te maken. Het is geweldig!






En nu de vraag: heb ik dan de hele vakantie geen ami’s gemaakt? Natuurlijk wel. Genoeg zelfs! Alleen heb ik inmiddels alles weggegeven, dus foto’s gaat even niet lukken. Nou goed, eentje dan: deze staat in de vensterbank en wacht al weken  tot ik de laatste vier onderdelen ga bevestigen. De zeer geduldige April Folts’ Dragon Whelp: