14 november 2016

Mandala madness week 5

 
Heel langzaam groeit de deken verder. Dat heeft niet zozeer te maken met hoe veel werk het is, maar meer met alles wat ik er tussendoor doe. Maar ik ben iedere keer weer verbaasd hoe mooi deze op zich vrij simpele deken is.
 
Naast sokken en babydekentjes, weet ik mezelf nog steeds af te leiden met minihaakwerk. Zesenvijftig uiltjes is uiteraard nooit genoeg, dus dat gaat rustig door. Niet heel snel, ik heb nog een stuk of 10 uiltjes liggen die geen van allen af zijn. Dus af en toe pak ik het er even bij om er een paar op te vullen (dat is wel leuk werk), de vleugels en de snavel erop te zetten (dat is al meteen een heel stuk minder leuk) maar van geen van allen zijn de ogen gehaakt. Want dat vind ik dus echt heel stom werk. En aangezien zowel de olifantjes als de uiltjes dezelfde ogen hebben, moet ik er echt heel veel maken. Tja... van de uiltjes is vooral het lijf leuk om te haken, haha. Omdat je voortdurend kleuren wisselt, hoef je namelijk bijna niet te tellen. De steken niet, maar de toeren ook niet. Dus je kunt heerlijk gedachteloos weghaken.
 
En.. nou ja... het was ook weer tijd voor iets nieuws (proest). Ik vroeg me af of het leuk zou zijn om een heel stel sneeuwvlokken te haken en hier op het raam te plakken. Wel, als we het niet proberen, zullen we het nooit weten, toch?
 
 

11 november 2016

Te weinig garen en een hoop schattigheid

Als ik in Nederland ben, probeer ik altijd wat garen te scoren. Hier in de UK is het namelijk vrij prijzig. Simpel goedkoop acrylgaren is hier tussen de anderhalf en drie pond per bol. Dan mis ik de Wibra's en de Zeemannen van deze wereld wel, haha.
In mei had ik lekker zacht garen van de Zeeman meegenomen, vooralsnog zonder plan. Maar eenmaal terug in Engeland kwam ik er achter dat vijf bollen oudroze misschien wel een onnozele aankoop was. Vijf bollen.... daar kun je dus net niets van maken. Hoewel...
Ik vond dit patroon om de cables and lace baby blanket te maken. Natuurlijk aangepast aan mijn eigen smaak. Ik vond maar drie van de vier blokken mooi, dus die heb ik gemaakt en aan elkaar gehaakt... eind juli - begin augustus al!

 
En daar stopte het. Ik zou graag de schuld willen geven aan de verhuizing dat mijn aandacht voor dit hoopje schattigheid enigszins afnam volkomen verdween, maar om eerlijk te zijn gebeurt mij dit regelmatig. Als het om haken gaat, heb ik een spanningsboog van een kleuter vrees ik.
 
Maar gelukkig had ik mijn voorgenomen om eindelijk wat projecten af te maken. Daarnaast komt er over twee maanden een klein nichtje logeren, dat middagslaapjes mag aan doen op onze ijskoude logeerkamer. dus met een laatste krachtsinspanning (lees: twee dagen, haha) heb ik een rand om het dekentje gemaakt. Ik wilde liever iets stevigers dan een kanten randje, dus is het iets met twee rijen druppels geworden.
 
Maar de vraag die blijft is natuurlijk: waarom ben ik in vredesnaam ooit aan een babydekentje begonnen? Enfin, we kunnen het natuurlijk altijd nog weggeven...
 
 





08 november 2016

Zee, wol, twist and shout

Het is inmiddels echt herfst geworden. Inclusief wind, regen en kou. Echt weer om met een grote kop thee op de bant te zitten en te haken, zou ik zo zeggen. Maar afgelopen zaterdag moesten we er echt even op uit, want het was het St. Abbs wool festival in Eyemouth. Tien minuten rijden van hier, Dit stukje van de wereld wordt almaar beter en beter...
 
Hoewel Ann en ik niet konden wachten om ons gelukzalig onder te dompelen in de rijkdom van wol, wol en wol, moesten we onze entree is het plaatselijke buurthuis even uitstellen. Onderweg hadden we ons al lopen te vergapen aan de Noordzee, waar regenwolken en zon elkaar afwissleden, zodat de zee bedekt was met lichtgevende schuimkoppen. Toen we in Eyemouth aankwamen, had de zee een woeste verrassing voor ons in petto. Dus het duurde een heleboel foto's voor we in staat waren om ons van deze aanblik los te rukken.




Uiteindelijk kwamen we door en door koud in yarn heaven. Ik heb me uren lopen verlekkeren aan al het moois dat er te koop was, en uiteindelijk ben ik gezwicht voor deze wol: cobweb lace, lekker dun, handgeverfd en waanzinnig mooi. Het liefst had ik ze allemaal gekocht, maar helaas zijn ze ook erg prijzig kostbaar. Dus ik heb alleen de meest rechtse gekocht. Hij heet 'winter skies' en aangezien het een lokale wolboer is, voorspelt deze kleur niet veel goeds voor de winters hier, haha. Het zal in ieder geval winter zijn voor ik hiermee mag gaan spelen, ik heb op dit moment nog iets teveel op de naald staan.
 



Ik heb ook nog een bolletje huis-tuin-en-keukensokkenwol gekocht, want mijn moeder is aan haar laatste paar huissokken toe. Ze moeten met Kerst klaar zijn, zodat mijn broer en schoonzus ze mee kunnen nemen naar Nederland, maar ik geloof dat dat wel gaat lukken.
Het is erg leuk om een keer sokken te haken met een dunnere haaknaald. Het patroon is de twist and shout socks, een patroon met mooie kabels, die door dit garen helaas niet helemaal tot hun recht komen. De kabels maken het haakwerk in ieder geval lekker rekbaar, dat is voor sokken wel zoprettig. En ik heb nog wel ergens effen dun garen liggen, dan haak ik gewoon nog een paar waarbij je wel de kabels optimaal kunt bewonderen.

Maar voorlopig is dit garen een heerlijke manier om de kleuren van de herfst naar binnen te halen, als het buiten te nat en te koud is om daarvan te genieten.
 

07 november 2016

Mandala madness week 3 en 4

De mandaladeken begint al aardig vorm te krijgen. En wat nog belangrijker is hier in het barre noorden: hij begint al prettig mijn knieën te bedekken tijdens het haken.
Tijdens het haken is de schoonheid nog niet echt zichtbaar, je zit dan veel te dicht op de steken. Maar toen ik na het afronden van week 3 een foto maakt, zag ik het ineens weer. Het wordt een beauty!
 
 
En dan krijg je ook meteen weer zin om door te gaan Dus twee dagen later was ook week 4 klaar. Helaas lees ik meer snel dan goed, dus ik heb inmiddels al twee keer een hele toer moeten uithalen omdat ik maar raak haak, maar over het algemeen is deze deken tot nu toe nagenoeg zonder fouten. Em dat wil in mijn geval heel wat zeggen.
 
Na week vier is hij in ieder geval bijna rond, ik ben benieuwd hoe lang dat zo blijft.
 
 



03 november 2016

Mandala madness week 2




Zo, de vaart zit er in! Nu zijn de eerste toeren natuurlijk ook lekker kort, maar het patroon is ook duidelijk en niet nodeloos ingewikkeld. Dus lezen en haken, en niet 26 keer tijdens een toer het patroon erbij pakken om te checken wat ik ook alweer moet doen.
En het resultaat is geweldig! Ik ben blij met dit patroon.


02 november 2016

Beursje

 
Hoewel we de afgelopen maanden vooral bezig waren met verhuizen enzo, is het natuurlijk niet zo dat ik sinds juni niet meer gehaakt heb. Ik heb niet meer geblogd, maar er gaat natuurlijk bijna nooit een dag voorbij dat ik niet minstens één steekje haak.
 
Zo kwam ik het patroon tegen van Frieda's flowers blanket, een CAL van Stylecraft. Dat zijn echt waanzinnig mooie bloemenzeshoekjes. Er was duidelijk geen houden meer aan en ik begon onmiddellijk aan mijn eerste bloem:
 


He-le-maal mooi! dus vol goede moed begon ik aan het tweede zeshoekje: helemaal zwart, met een klein wit bloemetje in het midden.

Maar plotseling realiseerde ik me dat ik deze deken helemaal niet mooi vind. De individuele zeshoekjes zijn prachtig maar de deken is rommelig en schopt mijn OCD volkomen in de war. Daarnaast was ik (uiteraard) aan het haken met haaknaald 0,75, dus een deken zou het sowieso niet worden. Gelukkig ben ik nogal een verzamelaar, dus ik kon gewoon een knip uit de kast graaien en van deze twee zeshoekjes een schattig beursje maken. En dit vind ik een stuk mooier dan de deken!

Het broeit al een poosje... er ligt nog een knip in de kast. Misschien een licht exemplaar?





Mandala madness week 1

He doel van dingen afmaken is meer ruimte creëren in alle kasten waar nu bollen garen liggen. Het beginnen van een nieuw project is het leukste wat er is. Kortom, Ik ben weer een project begonnen. Het is de Mandala madness geworden. Het is lekker om 's avonds in bed nog even te haken met een dikke haaknaald, zeker nu ik weer een stel sneeën in mijn vinger heb gehaakt. Ik heb nog een heel stel bollen Aran with wool van Marriner liggen. 75 % acryl met 25 % wol, in paars en zwart. Eigenlijk wilde ik een deken haken van deze twee kleuren samen, maar ik heb al meer dan een (400 grams) bol zwart weggehaakt in een sjaal. :-)
Maar nu heb ik dus een heleboel paars garen liggen, waarvan ik iets moois kan maken. Ik heb geen idee of ik genoeg heb, maar ik kan altijd de buitenste rand met zwart maken, haha. Als alles volgens plan gaat, maak ik niet alleen de mandala, maar maak ik hem daarna ook nog vierkant, want ik houd niet van ronde dekens.

Gisteren ben ik begonnen, zojuist heb ik de eerste week afgerond. Het haakt lekker snel weg en is niet heel ingewikkeld. Precies wat je wilt als je televisie luistert.
Maar als ik zie hoe groot dit is en hoe klein deel 1 in de afgeronde deken is... word ik een beetje bang. Dit wordt een monster!
Ik houd d'r wel van.