31 augustus 2010

Aran update en een spannende tas

De Aran begint eindelijk ergens op te lijken! Nu is de vakantie inmiddels ook voorbij, dus dat mag ook wel. Ik moet nog twee stroken (gedeeltelijk) haken. Er moeten nog negen stroken aangezet worden. En natuurlijk nog een rand erom. Hij gaat gewoon anderhalf bij twee meter worden! Dat wordt lekker warm en gezellig als ik komende winter op mijn slaapkamer bivakkeer (wat ik erg graag doe).
Ik moet bekennen dat het resultaat mij zeer verheugt! Het is altijd even afwachten hoe het werkt als ik zelf ga lopen prutsen aan een patroon, maar deze keer lijk ik er goed mee weg te komen.




Mijn nieuwste project is een tas voor mijn schoonmoeder. Dat is spannend! De opdracht luidt: haak voor mij ook maar een tas, maar niet met van die felle kleuren. Tja, ik ben maar begonnen met lieflijke katoen te kopen. Glanskatoen dit keer , anders wordt de tas zo snel lelijk. Die van mijn is na een paar maanden al helemaal pluizig, maar dat kan ook aan de gebruiker liggen natuurlijk!
Het is ook wel leuk om een ander patroon te gebruiken, hoewel ik niet weet of het wel wat gaat worden. Enfin, genoeg spannend voor dit moment dus, voorlopig lijkt het heel aardig te worden. De rondjes voor 1 zijkant zijn nu klaar, ik kan ze met wit aan elkaar gaan haken.

09 augustus 2010

Alweer die Ierse Zee

Terwijl Ierland na drieƫnhalve week langzaam in de verte verdwijnt, heb ik mijn laatste projectje afgemaakt: Knabbel en Babbel:



Ze zijn best schattig geworden! Het was het project dat hoorde bij de laatste camping: Apple Farm in Cahir. De verschillende campings hadden alemaal hun eigen project: Engeland stond in het teken van de bungels. Het patroon van de kikker komt van internet, maar na drie kikkers dacht ik dat ik het zelf ook wel kon. De basis blijft hetzelfde, maar met andere neusjes, oren en staarten kom je een heel eind.

Kilkenny was de tijd van het Ierse tasje, omdat ik daar een nogal protserig garen had gekocht. Natuurlijk moet er nog een voeringtasje in, maar het haakwerk is af. Niet dat ik vermoed dat ik ooit sjiek genoeg word om het te dragen, maar het is een leuk souvenir dacht ik zo.




Beara Peninsula de plaats waar ik vrijwel alleen aan de afghan heb gehaakt (omdat dat bij de Gaelic omgeving paste, haha), hoewel die afghan natuurlijk de hele vakantie doorgaat. Maar in Adrigole heb ik de wondere wereld van de Basket weave ontdekt en natuurlijk het mooiste patroon, dat echter voor geen meter opschiet! Lussen haken op de heenweg en op de terugweg stokjes erachter.... zucht. Ale je elke toer twee keer moet haken, duurt het echt heel lang. Gelukkig is het een hobby (haha) maar op een gegeven moment verveelt het om voortdurend hetzelfde te doen. Vandaar dat er  ondertussen allerlei andere banen ontstaan.



Op Dingle zag ik een gezellig, gekleurd tasje dat natuurlijk veel te duur was. Ik besloot dat ik dat ook wel kon. In de blije kleuren van de Book of Kells. Typisch zo'n ding dat zo blij is dat ik er niet meer mee durf te kopen, maar in de kast aan de kapstok hang als souvenir.... en anders verkoopt Henry het wel op de komende lentemarkt, haha. Aan dat kleine meisje waar het wel bij past bijvoorbeeld.



En op de Appel Farm dus Knabbel en Babbel. Toch wel een leuke reis zo!