30 januari 2012

Field of daisies

Even een klein berichtje tussendoor.

Ik heb voor mijn verjaardag een tablet gekregen en jawel, het is geen iPad. Nou hoeft dat van mij ook niet zo nodig, het is een bevrijding om ergens documenten, films of boeken op te zetten zonder dat je iTunes nodig hebt. In die zin voel ik het als een voortuitgang.
Maar wat wil nou het geval: iedere beschermhoes die je vindt, is speciaal gemaakt voor, jawel, die gewraakte iPad! Ik heb dus een lelijk, nèt iets te groot hoesje gekocht van een onbestemd merk, dat duidelijk voor veel bedoeld was, behalve voor mijn tabletje. Maar het doet wat het doen moet: dat ding in mijn tas beschermen tegen krassen en deuken.

Maar wat doe je in zo'n geval als rechtgeaard handwerkster? Ik liep al gauw te denken dat ik zelf ook wel een snug hoesje kon bouwen. En toen ik een haakpatroontje zag voor madeliefjes die opgebouwd zijn uit puff-steken, was ik verkocht. Schattig en extra dik, dus extra beschermend.

En ik heb ook weer een geweldige, nieuwe manier geleerd om vierkantjes aan elkaar te haken! Mooi, netjes, plat. Het wordt zelfs netjes als je met een contrastkleur werkt. Daar was ik al een poos naar op zoek. Aan elkaar naaien is eigelijk alleen mooi als alle randen dezelfde kleur hebben, haken geeft altijd een dikke rand. Maar met halve vasten door alleen de achterste lusjes, wordt het netjes èn mooi!

Het was weer een leuk, klein klusje. Op zondagmiddag had ik alles in elkaar zitten en was het tijd voor voering, rits en genieten van het eindresultaat. Een beetje té schattig voor iemand als ik misschien, maar ik ben toch weer reuze trots.



En op het apparaat? Al bijna 20Gb aan haakpatronen. Kijk, dat is pas lekker!

25 januari 2012

update babydekentjes

Even een kleine update, anders lijkt het net of ik helemaal niet meer haak. In feite haak ik me de kop er af, maar ik maak maar bedroevend weinig af. Beginnen is duidelijk leuker dan doorzetten. Afmaken is weer wel leuk, maar het duurt vaak zo lang voor je daar aan toe bent. Ik ben met twee dekens bezig die 2.50 bij 2.50 moeten worden, daar mag je per stuk al een paar maanden voor uittrekken.

Daarom is het leuk om wat kleine projectjes tussendoor te doen.
Het rood-witte dekentje met de vierkantjes voor mijn collega uit mijn vorige post is keurig afgekomen. Ik moet zeggen dat je tegen de tijd dat het dekentje 1.20 lang is het patroon wel snotterzat bent, maar dat terzijde. Het ei is gelegd en het resultaat is beeldschoon.



Hij is 0.90 bij 1.20 meter geworden. Zo hier en daar heb ik me vergist in het patroon, maar met een beetje kunst en vliegwerk zie je er niets meer van, haha. Doordat je twee kleuren door elkaar haakt, is het een lekker dik dekentje geworden.

En toen was ik wel in voor een grapje. Mijn collega moppert iedere keer dat de granny's vibe haar niet lukt, dus ik bedacht dat het wel grappig zou zijn om er ook zo eentje voor haar te haken. de granny's vibe bestaat natuurlijk voor het grootste gedeelte uit gaten, dus het ding racete met een noodvaartje uit mijn haaknaald: in vijf dagen was hij klaar (waarvan ik één dag geen steek gehaakt heb).
Het was wel even puzzelen hoe ik het moest aanpakken met de kleurenverdeling, omdat ik nu natuurlijk maar twee kleuren had. Ik vind hem niet onaardig geworden.


Ik blijf me alleen ergeren aan de rand die er omheen zit. Dit is de vierde vibe die ik maak, maar alle randen zijn slordig. Als iemand een tip heeft om dit wel netjes te maken... ik houd het me aanbevolen!

En dan nu.
Tja, momenteel heb ik weer meer op de pennen staan dan verantwoord is. En dan ben ik nog niet eens aan de paarse jas begonnen.

  • de zwart-wit-grijze mannengranny
  • de saaie witte lap, waar ik vrolijke lijnen op moet haken (2.50 bij 2.50 alleen vasten haken... zucht)
  • een fantastische witte Aran afghan, die ook al zo loeigroot is
  • een hoesje voor mijn tablet, van bloemetjesgranny's
  • een paddenstoel  voor een collega
  • een sampler afghan van katoen voor mijn schoonzus, waar al twee lappen van mislukt zijn

En dan nog een hele zwik andere grote en kleine projecten, die ik verdrongen heb.

Mijn mantra voor de komende maanden moet dus worden: afmaken - afmaken - afmaken - afmaken

Helaas ben ik ook alweer volop naar patronen aan het kijken. Er is nog zoveel moois om te maken.