13 maart 2014

Ziekenbedsokjes

Zolang ik na de operatie nog regelmatig moet liggen, blijf ik met allerlei kleine haakwerkjes in de weer. Ten eerste omdat mijn hoofd niet naar grote en ingewikkelde projecten staat, maar als je op je rug ligt, is haken niet heel gemakkelijk, dan zijn kleine haakwerkjes fijner voor je armen en schouders.

Ik was al eerder begonnen aan een nieuw paar streepsokken. Die wilde ik afgelopen maandag afhaken, toen mijn moeder op bezoek kwam. En jawel, ze vond ze geweldig! Zij blij met warme slofsokken, ik blij dat iemand blij is met mijn haaksel, Henry blij dat er weer een haakwerkje het huis verlaat.
Typische win-winsituatie!




Grote WIP's

Ik heb weer veel teveel WIP's liggen. En in plaats dat ik nu eindelijk de boel eens afwerk, begin ik ieder moment aan iets nieuws. Gelukkig zijn dat meestal kleine dingen, die ik vervolgens wel (of niet) afmaak. Maar er liggen nog een paar grote projecten, waar ik af en toe aan werk, maar die nog geen van alle op korte termijn af zullen zijn.

Fractals deken
Ik vond op internet deze deken. Er was wel geen patroon van, maar als je een paar dekens hebt gemaakt in de interlockingtechniek, denk je dat je alles kunt ;), dus ik heb besloten om de foto na te haken.
Ik heb nog nooit zoveel moeten uithalen in een project!
Maar ik moet zeggen, juist omdat het zo lastig is, juist omdat ik bij elke toer opnieuw moet gaan bepalen wanneer ik voor- of achterlangs moet haken, is dit één van de leukste dingen die ik ooit gedaan heb. De andere dekens in interlockingtechniek werden op een gegeven moment saai, maar dit blijft boeien.
Het is wel jammer dat ik niet meer garen heb, ik zou hem graag een keer zo groot maken (voor een tweepersoons bed), maar hij zal uiteindelijk ongeveer met zo groot worden als het origineel (1 bij 2 meter).



Paars vest
Met dit vest ben ik ook al meer dan een jaar bezig. Of niet bezig eigenlijk, hij ligt in diepe winterslaap naast mijn bed. De mooiste paars (een diepe, donkere kleur), een patroon waar ik verliefd op werd... maar afmaken, ho maar. Inmiddels ben ik wel aan de mouwen toe, eigenlijk moet ik nu maar eens gewoon doorzetten.
Het probleem: ik ben bang dat hij niet lekker zit. Nou ja, afmaken en naar een goed doel dan maar.



Bright stripes
Ik dacht dat van deze deken de grootste opgave was om de basis te haken. 250 bij 280 vasten in wit. Een saai karweitje, waar geen einde aan lijkt te komen. Nu het einde nadert, kom ik tot de conclusie dat het strepen haken op deze basis veel lastiger is en ook veel meer tijd in beslag neemt dan de deken zelf. Het is wel ontzettend leuk werk om te doen: je ziet onder je handen een soort spaghetti van kleuren ontstaan. Het blijft interessant om te maken. Maar het is een warm en lastig karweitje. Omdat je op de deken haakt, maar de draad onder de deken hebt, zit je half onder de deken te werken. Ook loop je de hele tijd je draad te zoeken, die vervolgens onder die enorme lap klem raakt. Maar ik ga hem wèl binnenkort afmaken, want ik vind hem errug mooi worden. Ik hoef nog maar een stukje groen en dan nog maar twee kleuren!
En dan bedenken wat voor rand erom komt, ik denk zelf dezelfde rand als om de stippeldeken, zodat alle kleuren nog een keer terugkomen..



Aran sweater
De paarse wol uit Engeland was eigenlijk bedoeld voor een deken, maar ik heb besloten dat een trui ook wel erg mooi is. En helemaal toen ik dit patroon zag. Maar lieve help, wat is het ingewikkeld! Omdat je met vijf verschillende patronen naast elkaar werkt, is er een patroonherhaling van 24 toer! De buitenste vier patronen heb ik nu redelijk in mijn hoofd, maar de middelste moet ik nog iedere toer spieken. En het kleinste foutje betekent een stuk uithalen!
Ik was in de kerstvakantie begonnen met deze trui en heb inmiddels twee halve panden. De eerste twee bollen raken nu alarmerend snel op, dus ik ben benieuwd of ik het wel ga halen! Helaas ben ik na een centimeter of 30 gestopt. Met twee hakende dochters wil mijn man geen haakmanden meer in de woonkamer zien. Terecht, want het lijkt er af en toe meer een wolpakhuis. Maar hij heeft mijn haakmand zó drastisch opgeruimd, dat hij nog niet weer boven water is gekomen. Nou ja, voorlopig is zo'n trui toch te warm, hij hoeft pas volgend jaar winter af te zijn.


Hoewel het patroon mooi te zien is op deze foto, is er wat grappigs gebeurd met de kleur. Op de foto hieronder heeft de foto wel de juiste kleur...






12 maart 2014

Zeepjesgekte

Net als je denkt dat het niet gekker kan...

Ik lig nu alweer een paar weken braafjes op mijn rug. Het valt wel tegen dat je zo eigenlijk niet kunt haken. Maar kleine, werkjes die maar kort duren, lukken nog wel. En zo begon het: van mijn schoonmoeder heb ik twee zeepzakjes gekregen, die ik wel na dacht te kunnen haken. En jawel, dat ging gemakkelijk. Iets te gemakkelijk eigenlijk. Inmiddels 15... and counting....