Maar deze is klaar!
Na het babydekentje vond ik toch dat er een Victoriaanse deken voor mijzelf moest komen. 7 bij 7 blokken, en tot het laatste blok toe een opperst genot om te haken! En dat is wel eens anders, haha. Meestal gaat een patroon ergens halverwege behoorlijk vervelen. Maar goed, nu nog een leuk plekje verzinnen waar ik hem kan neerleggen. Op dit moment hangt hij over een stoel in de logeerkamer, waar hij natuurlijk absoluut niet tot zijn recht komt. Dus op zoek naar een betere plaats... en dat dan uitvechten met mijn betere helft, die geen flauw idee heeft waarom er links en rechts gehaakte dekens in ons huis gedrapeerd moeten liggen, haha. Enfin. In de slaapkamer een WIP weggehaald en vervangen door deze... dat zal vast niet opvallen!
Voor de dochter van een leerling mocht een poncho haken. Wat een leuk werkje is dat! Je haakt alleen maar gaten, dus binnen een dag was hij klaar! Omdat ik niet zoveel roze meer had liggen, was het een beetje passen en meten, maar dit is het resultaat geworden:
Een lief ding! En de volgende bestelling ligt al klaar: ik mag er ook nog eentje haken voor de dochter van een collega. Daarvoor moet ik eerst de kleuren doorkrijgen van een andere collega die een muts aan het breien is, dus ik heb nog even respijt.
Ook zo'n leuk projectje voor tussendoor: een mutsje voor een baby'tje. Daar zit echt bijna niet tussen de gaten, dat is een goed uur doorhaken! Lekker in de auto gehaakt op weg naar mijn moeder ("Is dat ding niet veel te lang?") en mijn schoonmoeder (hetzelfde commentaar). Dus gepast op de aanwezige nichtjes... en jawel, het was net een smurfenmuts! Dus de helft uitgehaald, opnieuw dichtgehaakt en op de terugweg een bijpassende bloem gemaakt. Vruchtbare reis!
Ik liep al een poosje met het idee in mijn hoofd om een plastic bakje om te bouwen tot een gehaakt exemplaar. Dus, geheel tegen mijn natuur in, zonder patroon aan de slag gegaan. Tot mijn stomme verwondering valt alles prachtig op zijn plaats. Al mijn goede bedoelingen lijken goed uit te pakken... nog een paar uur stevig doorhaken en mijn eigen, zelfbedachte customized haakwerkbakje is een feit!
Verder nog maar een uiltje gehaakt. Gek dat je bijna niet meer kunt stoppen als je iets heel vaak doet, haha. Gelukkig is het minder schadelijk dan roken, drinken, gokken of coke snuiven (en namens mijn man: het neemt minder ruimte in beslag dan de dekens!) Een zoet uiltje, dat de sleutels van de voordeur bij elkaar mag gaan houden:
En jawel. Ik ben niet goed in haken in opdracht, maar ik heb eindelijk de 44 vierkantjes af voor de tas voor Rieneke. Sterker nog, ik heb me hopeloos verteld, dus ik heb er 46. En er zijn geen twee hetzelfde. Voorwaar een prestatie.
Nu nog even een tas van bouwen, binnentasje naaien en deze taak is volbracht!
En verder? Veel ami's in wording en bundels dekens die een stukje, half of al bijna af zijn.
Granny's vibe voor een collega... half af!
Supergrote 'mannen-granny' in mijn favo kleuren.
3D patchwork. Eerst restjes, straks echt af...
Het project van jaren.. in winterslaap naast bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten