long time no see

Het mag duidelijk zijn: haken is leuker dan bloggen. Ik heb me de afgelopen maanden de kop er af gehaakt, maar ik vergeet alle blijde gebeurtenissen te melden.

Eerst maar eens mijn vakantiewerk van dit jaar. Ik was wel weer eens toe aan een nieuw project. Omdat we nogal inkijk hadden in ons zijraam en ik gewone gordijnen stom vind, heb ik besloten een creatievere oplossing te zoeken.
Dus op naar de bouwmarkt, betongaas en een heleboel s-haken gekocht. (Volgende keer ook even bedenken dat zo'n enorm stuk betongaas natuurlijk nooit in de auto gaat passen! Dat was best een eind lopen.) En daarna heb ik 64 uiltjes gehaakt. Dit patroontje van Matawi's crea's is echt gemakkelijk om te maken... en zelfs het 64e uiltje was nog leuk om te doen. Hoewel, de 64e... in de loop van het haakproces heb ik er al diverse weggegeven, haha.
Maar het reultaat is geweldig!

Op de foto missen er nog een paar, maar inmiddels heb ik (jawel, op de laatste dag van de vakantie) nummertje 63 en 64 opgehangen.





In de hal staat een oude dekenkist, gescoord in de kringloopwinkel. Omdat zo'n kist ook alleen maar een kist is, had ik besloten hier voor de sier een dekentje op te hangen. Dus snel in de pennen geklommen om de pretty patchwork te haken. Het patroon vliegt er door, hij was ongekend snel klaar. Wassen, drogen op het logeerdbed en hij lag op de kist, vèr voor de hal klaar was!

Ik vond ook een prachtig patroon voor een Victoriaanse deken. Allemaal gaas met bobbeltjes. Ik had een prachtige, grote deken voor mijzelf in gedachten, maar mijn betere helft zag de bui alweer hangen. Nóg een deken in ons zo langzamerhand overvolle huis! Dus toen ik na 16 blokken een grapje maakte over formaat babydekentje, mocht ik hem meteen als kraamcadeautje afmaken! En het is een schatje geworden:

Omdat het bloed kruipt waar het niet gaan kan, ben ik onmiddellijk begonnen aan een grote voor mijzelf. nog maar 14 blokken en de rand... dat hoeft niet zo lang meer te duren.

Helaas heb ik nóg drie andere dekens op de pennen staan, dus je weet maar nooit. Als de granny's vibe in paars-grijs-zwart voor mijn collega, de latte machiato in heerlijke grijs- en bruintinten of de gehaakte/geweven deken mij afleiden van mijn doel, is het snel bekeken, natuurlijk!

Twee weken geleden heb ik nog snel een projectje tussendoor gedaan: de meest foeilelijke kussens die een mens kan bedenken! Gewoon, omdat het te leuk is om te haken (twee op een zondag, het gaat echt lekker snel) èn omdat er een gat in de leren stoel zit. Nou ja, voor een bibliotheek heeft het wel weer wat knussigs. Nu moet ik mij alleen gaan inhouden, want iets dat zó snel en gemakkelijk haakt.... voor je het weet, zit je met 10 kussens die niet mooi zijn, haha. We zullen het maar nostalgie noemen.

En voor de rest... beestjes, proeflapjes en... jawel..... tadaaaaaaaaah..... de deken voor Wesley is eindelijk af!

Niet zo goed te zien, omdat hij zwart is, maar het is dezelfde deken als ik vorig jaar voor mijzelf in het wit heb gehaakt. Kabeltjes en bobbeltjes (tot het je neus uit komt, haha)

Laatste bericht: zowel mijn moeder als mijn schoonzus zijn inmiddels aan de kabels begonnen. Kabels haken is cool!