Van veel zon, veel dekentjes en een hele winter aan nieuws

Egenlijk heb je niet zo heel veel nodig: een lieve pleegzoon met een attente man, een strakblauwe lentelucht en ineens is er het gevoel weer… we gaan bloggen!

Dit dus met dank aan de heren, die mij niet alleen van lentebloemen voorzien, maar me vervolgens ook de hele zondag alleen laten, zodat ik weer tijd heb om te keutelen. Omdrollen, dingen verplaatsen en proberen orde te krijgen in de chaos, zowel in mijn huis als mijn hoofd. Helaas loopt dit meestal gelijk op, dus de verbouwing die we nu al maanden aan het doen zijn helpt niet. Zo zit tante Mieke al tijden te wachten in de overvolle kast in de logeerkamer tot de woonkamer weer definitief stofvrij is.

Ik kom er achter dat ik de hele winter niet geblogd heb..Nu is dat ook niet direct mijn favoriete tijd, dat zal wel iets met elkaar te maken hebben ben ik bang. Het is wel een tijd om in een hoekje van de bank te gaan zitten haken, maar om er vervolgens heel vrolijk over te gaan doen….

Enfin, in november al aangekondigd, maar nu eindelijk vastgelegd: de aran afghan:

Kijk, dat zonnetje in het bad maakt meteen al het verschil! Ik vond het bad een beetje hard en kil in de slaapkamer staan, maar met een achteloos gedrapeerd dekentje lijkt het veel liever! En het was leuk om hem te maken, hoewel het wel een groot en zwaar ding werd om vast te houden op den duur. Inmiddels ben ik begonnen aan een zwart exemplaar voor Wesley. Die gaat wel weer in stroken, zodat het niet zo’n onhandige lap wordt. Nu maar hopen dat ik hem nog af krijg, want het is de derde keer dat ik deze deken haak en hij begint me behoorlijk de neus uit te hangen!

Om de schade ompleet te maken, ben ik inmiddels aan twee andere dekens begonnen. Een op Ikea-stof gebaseerd patoon van Gourmet Chrochet. Ik ben er nog niet helemaal achter hoe ik de verschillende vierkanten ga combineren, maar het gaat wel een waanzinnig vrolijk geheel worden. De asis is wit, maar de cirkels worden rood, paars, oranje, roze, blauw, geel, zwart... en wat ik nog meer aan kleuren bedenk.
Ook ben ik gisteren begonnen aan een rippled granny afghan. Leuk om te doen, helemaal in mijn favo kleuren rood-paars-zwart om lekker beneden op de bank te gaan gebruiken. En hij gaat echt mega-snel! 20 centimeter binnen een dag... dat is zelfs voor een zondag heul snel.

En het plan voor de volgende is er ook al: een zwart-witte, om op de kist in de hal te gooien, als de hal ooit af komt natuurlijk… Ik heb al een vaag idee welk patroon ik wil kiezen, maar gelukkig heb ik ng genoeg tijd om zeker 100 keer van gedachten te veranderen!

 

Voor de rest stond deze winter in het teken van de tassen. Klein, groot, acryl, katoen, af, nog (steeds) niet. Het gaat over het algemeen lekker snel en ik zit eindelijk weer eens achter de naaimachine om de binnentas te maken. Het is geweldig!

En nu de vraag: heb ik dan de hele vakantie geen ami’s gemaakt? Natuurlijk wel. Genoeg zelfs! Alleen heb ik inmiddels alles weggegeven, dus foto’s gaat even niet lukken. Nou goed, eentje dan: deze staat in de vensterbank en wacht al weken  tot ik de laatste vier onderdelen ga bevestigen. De zeer geduldige April Folts’ Dragon Whelp: