Omdat ik meestal een hemd aanheb, maar op school natuurlijk niet zoveel vlees mag tonen, ben ik dol op korte hesjes en jasjes die ik over een hemd heen kan gooien.
Anderhalf jaar gelden had ik deze al gemaakt, rond de zomervakantie heb ik er nog wat bijgemaakt.
Vlak voor we naar Engeland vertrokken heb ik deze hes gemaakt. Zwart (what's new?), luchtig en toch warm. Zolang het niet waait dan, want hij tocht uiteraard behoorlijk.
Deze is wonderschoon geworden, al zeg ik het zelf. De hals was wat te wijd, dus daar moest even creatief gedaan worden, maar nu is het een heerlijk 'gooi-maar-over-mijn-hoofdniemendalletje' geworden.
Tot mijn verbijstering vond een vriendin in Engeland de hes zo mooi, dat ze vroeg of ik een blauwe voor haar kon maken. Natuurlijk kon ik dat, dus twee dagen later mocht ik haar verblijden met dezelfde hes in het blauw.
Het is dat ik niet in deze kleur gezien wil worden, want eigenlijk is hij gewoon wonderschoon geworden.
De acryl was iets dunner dan de zwarte, maar zij is ook iets dunner an ik, dus dat kwam goed uit.
Al met al een patroon dat ik waarschijnlijk nog wel eens zal haken! Het was in ieder geval heerlijk om met de auto de Cotswolds door te karren met een gezellig haakwerkje erbij.
Na de vakantie heb ik nog een rode afgemaakt, die iets warmer is. Die moet maar blijven liggen tot de winter, want eerlijk gezegd is hij nu (en het is al dik herfst) eigenlijk nog veel te warm.
Inmiddels staat nummer vijf ook op de pen: een grijs exemplaar, dat wel tot over de heupen zal vallen. Niet om even aan te schieten over een hemd heen, maar om lekker in weg te duiken op koude winteravonden.
Maar ja: met gaten, dus alleen voor binnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten