Herfst

Het is herfst in Northumberland. En eigenlijk zijn de kleuren niet anders dan herfst in Nederland. Toch lijkt het op een of andere manier... meer. Er wonen niet zo gek veel mensen hier en wat je dan overhoudt is een schrikbarende hoeveelheid natuur. En al die natuur is momenteel aan het ontvlammen in alle roden, bruinen en paarsen die je je maar kunt voorstellen.
Dan kun je nog maar één ding doen.
Dan haak je een bijpassende sjaal.

En ja, we hadden ooit al zo'n sjaal. Maar na een wandeling kwam ik thuis zonder mijn twee meter skinny moeizaam in halve vasten gewrochte sjaal.

Snif.

De achteloos weggeworpen sjaal had alle kleuren die ik mooi vind: roestige herfsttinten, diep groen en donkerpaars. Goedkope Fenna van de Wibra, maar het werd dankzij de halve vasten en het speciale patroon van de slip slope scarf toch een luxe sjaal. Of misschien voelde het zo, omdat het een eeuwigheid kost om te haken.

 



 

 

Weer terug op bezoek in Nederland moest ik natuurlijk echt even bij mijn favo garenwinkel langs om te kijken of er nog mooie kleuren Fenna waren, zodat ik mijn sjaal kon vervangen. Uiteindelijk is het deze geworden:

 

 

Bruinen en groenen, helemaal prima. Het vergrijsde blauw van zee of lucht, mooi! Alleen dat roze... Nou ja: hoera! Ik ben een meisje :)

 

 

 

Regenbogifantje

Hoewel Henry mijn haakgekkigheid over het algemeen met een vertederde minzaamheid beziet, komt er héél af en toe een verzoek. En het laatste verzoek was vingerbrekend: een mini regenbogifantje. Zo eentje waarbij ook de pootjes met zes kleuren gehaakt worden. Ik moet bekennen: ik heb er maanden over gedaan, maar uiteindelijk heeft hij het malle ding gekregen.

 

 

Heuvelachtig land en een platte rat

We zijn verhuisd. Vrij onverwacht zijn we vanuit Surrey vertrokken naar Northumberland. Daar mogen we wonen in het noordelijkste plaatsje van Engeland, een paar kilometer onder de Schotse grens. Een paar honderd meter van zee en omgeven door de meest waanzinnig mooie heuvelachtige natuur voelt het als een cadeau om hier te mogen wonen.

Maar het heeft natuurlijk ook zijn nadelen om alles op te pakken. Als al je spullen in dozen moet en de meeste van die dozen bevatten boeken, moet je op zoek naar iets lichts om de dozen af te vullen. En jawel, iedere kast die mijn lankmoedige echtgenoot open deed, bevatte wel een of meerder bollen garen. Fijn om dozen mee af te vullen, maar omdat we hier weer downsizen, is het zaak de hoeveelheid enigszins te verminderen.

Dus ik ben vol goede moed begonnen aan het afmaken van lopende projecten. Ik heb wel vier toer gehaakt aan de trui waar ik in april aan was begonnen, ik heb twee figuurtjes voor de kerststal gehaakt... en ben aan zeker zes nieuwe dingen begonnen. Gelukkig vermindert dat laatste ook de hoeveelheid garen, hoewel de eerlijkheid me gebied te zeggen dat dit alles gebeurt met Scheepjes Maxi en haaknaald 0,75, dus echt snel gaat het niet.

Twee dagen geleden heb ik een interessant boek gekocht over het grensgebied waar we nu wonen. en zeg nou zelf, zo'n boek vraagt toch om een mooie boekenlegger. Dus heb ik dit patroon gebruikt en een beetje aangepast. Het neusje is wat rattiger en de oren zijn dubbel, zodat de achterkant grijs is. En natuurlijk haak ik met haaknaald 0,75, dus ik had wat meer toeren nodig om de lengte van het boek te halen.
Een lekker gek en snel projectje, dat slechts twee dagen en twee sneeën in mijn vinger kostte.

Ik vind hem leuk.
Bijna leuker dan het boek.