Ik kreeg de vraag of ik een roze deken wilde haken. Dus met Pinksteren zat ik gezellig witte vierkantjes te haken. Ik dacht: wit-roze is net erg genoeg. En trouwens: ik heb uiteraard geen roze wol in huis.
Heerlijk in het gras de bijeenkomsten bijwonen met een haakwerkje erbij. Genieten! En aan het einde van het weekend had ik in ieder geval al een paar vierkantjes. Ik was zelfs zo leep om ze meteen af te werken.
Het patroon is leuk: een cirkel, met daarop een bloem en een granny eromheen.
Omdat ik deze zomervakantie heb genomen om een hoop projecten af te maken, deze ook maar. Man, man, 12 bollen roze gehaald en er licht misselijk een hoop vierkanten van gemaakt. Op mijn topdag fabriekte ik er maar zo 14! Dat lijkt heel wat, maar ik moest er 100. En een patroontje van 7 toeren 100 keer herhalen... tja, dat gaat dus gewoon vervelen. Enfin, voor ik het wist had ik een hele stapel af.
Vorige week waren het er eindelijk honderd: vijftig witte en vijftig roze. Ik heb ze met halve vasten aan elkaar gehaakt. Eigenlijk is dat maar een ontiegelijk onhandig gepruts, maar het wordt dus wel èrg mooi. Lekker strak. Alle blokken zitten kaarsrecht onder elkaar, net of ik ze keurig geblockt heb, haha. Dankzij een weekend Flevo heb ik er gewoon een week over gedaan om de lap in elkaar te krijgen.
Daarna nog een paar keer er omheen om een randje te maken en toen was het klaar. In de wasmachine... en je dan pas afvragen waar je een lap van ruim twee bij twee meter moet drogen, haha. Wel, ons bed was bijna groot genoeg, dus dat moest de plek maar worden.
En voor wie het zich afvraagt: nee, dit is geen dekentje voor een lief, klein meisje, maar voor een beer van een vent, die toevallig van roze houdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten