15 juni 2016

Kipje

Het allerkleinste en allerschattigste patroontje dat ik heb gevonden. Een driehoekig kipje, klein, lief en überschattig. Het patroon komt van Petals to picots en is supersnel klaar.
 
 

Dus ik had met Pasen takken in het keukenraam staan met acht kleine kipjes erin. Een leuke afwisseling na de takken met omgehaakte eieren van de afgelopen jaren :)



Haasje



 
Een klein grapje tussendoor.
Al met Pasen (nou ja, drie dagen na Pasen) heb ik dit kleine dametje gehaakt. Hoewel het eigenlijk een paaspatroontje was, woont ze sindsdien in de plant in mijn vensterbank en mag ze het hele jaar blijven.

 
 

Lily

Normaal houd ik me bezig met heel kleine projectjes, maar af en toe schiet ik uit mijn slof. Of uit mijn haaknaald, zo je wilt. Dit is Lily, ze is ongeveer 15 centimeter hoog. En dat is best een eind, als je alles haakt op haaknaald 0,9 mm.
 
Maar ik vind haar helemaal goed gelukt.. Haar armen en benen bewegen, ze kan zelfs zelfstandig staan (hoewel haar benen bijna even lang zijn, ha ha). En het was leuk om te doen, hoewel ik er een hoop tussendoor gehaakt heb. Ik ben gewoon niet zo van de langdurige projecten. Het enige dat echt niet grappig was, was het haar haken. Al die halve vasten op kettingen van lossen... Maar nadat het haar geblockt was, werd ik er uiteindelijk wèl warm en wollig van.
 
Ontmoet Lily, Ik vind haar prachtig!
 


Blote-voetensandaal

Soms is het tijd voor een grapje tussendoor. Ik wilde al een poosje blote-voetensandalen haken, ik had nog een prachtig glanzend paars draadje liggen èn ik vond een mooi patroontje. Dus ik heb blij een paar gehaakt, waarvan ik de knooptouwtjes heb vervangen door een lusje dat precies om mijn hiel past. Met die malle vingers van mij is het toch onbegonnen werk om van die flodderdingen te knopen.
Meteen kwam uit Nederland een bestelling voor paar nummer twee, maar daar had ik geen voeten bij, dus die hebben wel knooptouwtjes.
 
 


En nu is het wachten op het heerlijke, Engelse zomerweer, ha ha. Ik ben er in ieder geval klaar voor.


01 juni 2016

Dolle uilenvreugd

Na het raam vol uilen dat ik in Nederland had gemaakt, had ik niet het gevoel dat ik ooit weer een Matawi-uiltje zou haken. Maar zoals het spreekwoord al zegt: het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Uiteraard wonen we nu in een veel kleiner huis, haha, dus worden de uiltjes ook kleiner. Met Scheepjes Maxi en garen van vergelijkbare dikte ben ik begonnen aan de opgave: uiltjes in alle acht kleuren die ik had, in alle combinaties. Dat zijn dus 56 uiltjes.... in theorie dan. Wamt het komt er op neer dat ik nog 56 verschillende uiltjes heb, maar dat er een heel stel van deze uiltjes twee of zelfs drie keer gehaakt zijn. Je leert vanzelf om ze pas af te maken als je helemaal alleen thuis bent, haha, want anders is het roofgoed.
 
Enfin, ik heb geen idee wat ik er nu meer ga doen, maar afgelopen vakantie heb ik een heel stel nieuwe kleuren Maxi gekocht, en de eerste uiltjes zijn nu bijna klaar.
 
Maar dit zijn dus de eerste 56!