29 juni 2015

Strepifantje

Je hebt van die momenten in je leven dat je alleen maar kunt denken: 'Oh, shit. Wat doe ik nu weer?' Bijvoorbeeld op het moment dat je met haaknaald 0,9 zeven steken hebt in zeven verschillende kleuren.
 
 
 
Gelukkig bleek het na een paar toeren een stuk eenvoudiger te worden. En ik besloot dat een olifant Winston met streepjes een leuke aanwinst zou zijn.
 
 
Om gemakkelijker te kunnen haken, heb ik een stuk draad van de bollen afgehaald, zodat ik niet met zeven bollen aan het hannesen was. Dat scheelde een hoop maar ik hield natuurlijk wel van iedere kleur net teveel over om mijn milieuvriendelijke (en wallet-loving) hartje gelukkig te maken. Maar de oplossing was er: de eerste toer van elk pootje en van de slurf met een andere kleur. Dat was wel erg blij!
 
 Omdat ik ook andere dingen maak, heeft het al met al bijna een week gekost voor hij het daglicht zag. I.e. vanmorgen heeft hij eindelijk ogen gekregen.
 
 
 


 

28 juni 2015

Eschertasje

Ik denk af en toe dat ik de sloomste haakster van het land ben, maar dat heeft waarschijnlijk meer te maken met de hoeveelheid projecten dan met het eigenlijke tempo. En met mijn nieuwe voorkeur voor slow-haken natuurlijk. Eerst ben ik begonnen aan een Sophie's universe met haaknaald 0,6. Je moet echt vreselijk turen om goed in te steken en regelmatig een weekje rust nemen om je vinger weer dicht te laten groeien.



Vlak daarna ben ik begonnen met een Eschertasje. Helaas kan ik niet aan beide projecten tegelijk werken, want het tasje is met dunne katoen en haaknaald 1,0. Dat betekent dus helaas nog meer leed voor mijn wijsvinger. Met pleisters, plakband en secondelijm probeer ik mijn arme vinger een beetje dicht te plakken en te ontzien, maar hij begint er nu serieus wat verdrietig uit te zien.

Het patroon voor dit tasje komt uit een boekje uit 1978, 'Hard crochet'. Het is oorspronkelijk een mand die gehaakt is van garen waar tapijten van gemaakt worden. Maar ook met katoen wordt het behoorlijk stug. Het blijft gemakkelijk rechtop staan.

Eerst de belangrijkste vraag: welke kleuren? Misschien omdat het een oud boek is, maar k had al gauw een voorkeur voor gebroken wit boven spierwit. Daarna lang lopen dubben: paars, rood, grijs of toch zwart? Na lang soebatten is het de laatste geworden. Ik heb eerst met wit een bodem gemaakt van 180 steken. Hierop ben ik verder gaan haken in het patroon. Ik vind Escher echt helemaal geweldig en het resultaat is echt gaaf.



 
Ik heb nu twee rijen zwarte vogels. Ik wil graag dat er een haaknaald in past, dat lukt nu nog niet. Maar ik vind het tasje te hoog worden als ik er nog een rij vogels op maak., dus ik ga hierna verder met wit en sluit af met een randje.  Daarna nog met wit het bovenste gedeelte dat met een touwtje dichtgetrokken kan worden.
 
Ik voorzie nog een hoop vermakelijke uren :)
 
 

16 juni 2015

She's got (not quite) the whole world...

Okee. Het is te zot voor woorden, maar ik ben stiekem met nòg een projectje gestart. Ik vond op internet ooit een diagram voor een wereldbol.
En aangezien ik nu toch al begonnen was met tapestry haken...
En aangezien ik de juiste kleuren in Wibra glanskatoen had liggen...
En aangezien ik een haaknaald 1,5 naast mijn bed had liggen...
En... nou ja, ik ben inmiddels de evenaar voorbij, nog twee keer vroeg naar bed, is hij klaar, haha.
 
 

 

 





15 juni 2015

Zwart-paarse tas

Eindelijk heb ik weer eens iets afgemaakt. Nou ja, ik ben eerst iets nieuws begonnen natuurlijk, maar dit keer doorgezet tot het einde.




Ik vond bij Hobby lobby een patroon. Hoewel zij zeggen dat zwart boooooooring is, was dat de enige kleur waarvan ik genoeg bolletjes had liggen. Het patroon is prachtig, met veel onnodige bobbels, krullen en versieringen, die het heerlijk lush maken.

Nader onderzoek leerde dat ik weliswaar vijf bolletjes glanskatoen van de Wibra had, maar dat het vijf verschillende  kleurnummers waren. Ook de dikte verschilde nogal. Er lag ook nog een restje onbestemd garen, dat er min of meer op leek. Maar het was allemaal zwart en glanzen en de kleur leek niet heel erg te verschillen, dus vol goede moed ging ik aan het werk. Per slot van rekening zie je niets van het kleurverschil als je flink doorloopt, haha.

Helaas bleek het niet genoeg garen te zijn. Dus de afwerking is iets minder lush dan gepland en het laatste stukje is met gewone katoen gehaakt.

Daarna de binnenkant: een restje paarse, glanzende, stevige voeringstof en heel veel zakken. En een leuk idee dat helaas niet werkt: een hele rij vakjes voor haaknaalden. enfin, dan blijven die maar leeg.



Ik ben helemaal weg van het patroon en gematigd vrolijk over het resultaat. Misschien nog maar een keer proberen met mooi garen.