Grenoble Matelassé afghan

Priscilla Hewitt maakt fantastische patronen! Ik vind haar Matelassé dekens prachtig. ik heb me dus maar niet ingehouden en meteen haar hele boekje gehaald. En daaruit ben in direct begonnen met deze, de Grenoble.

Het patroon lijkt in het begin heel ingewikkeld, maar omdat je iedere keer hetzelfde doet, valt het eigenlijk wel mee. Het is wel één van de weinige patronen die niet na een tijdje gaan vervelen.
Toen ik in het voorjaar iedere keer hele einden moest wandelen, heb ik regelmatig een lapje meegenomen.

Als je een uur loopt, heb je er maar zo bijna een heel achthoekje bij.  :)

Uiteindelijk was de deken nog verrassend snel klaar. Ik had 30 grote motieven en 20 kleine nodig en natuurlijk ook nog een handvol halve motiefjes, omdat ik van rechte dekens houd.

Ik heb de motieven met halve vasten aan elkaar gehaakt, omdat dat een mooie, dikke lijn tussen de motieven geeft. En het resultaat is net zo mooi als op het voorbeeld!

(de foto echter niet, helaas zit momenteel het Kanaal tussen mij en deze deken, ik moet de foto dus nog vervangen)

Herstelwerkzaamheden

Ik had twee lieve ratjes. Ik had een prachtige deken, waar ik behoorlijk trots op was. Maar als deze twee zich op hetzelfde moment op dezelfde plaats bevinden, gaat er iets mis. Die rotbeesten bleken een hele hap uit de rand te hebben genomen. Dat was verdrietig.

Ik heb het aangevreten gedeelte er dus maar uitgeknipt.

Gelukkig ben ik een enorme verzamelaaf als het om garen gaat, dus tussen alle restjes vond ik ook de juiste kleuren (en kleurnummers) terug.

En na een heleboel aan- en afhechten was het geliefde dekentje weer als nieuw.

Ik ben blij (en een beetje trots ;))

Het is dat ik weet waar het gat zat...

Stoppen nu het nog kan

Kleine projectjes hebben een nadeel: als ze leuk zijn, kun je eigenlijk niet meer stoppen. Ik vond op internet een patroontje van een beursje. Hij leek wel leuk, dus ik heb afgelopen voorjaar een bolletje katoen ter hand genomen en ben tijdens een van mijn wandelingen begonnen. En het wás leuk. Binnen de korste keren was het ding af en kon ik een blij knoopje gaan uitzoeken.

Maar ja, net als met de zeepzakjes... als het leuk is wil je meer. Ik vroeg me af hoe een regenboogexemplaar zou worden. Nou ja, zó dus:

En vooruit: nog eentje om het af te leren. Deze laatste met dunne katoen en haaknaald 1,0 gehaakt. Hij is echt super klein geworden. Dat zie je wel niet zo op de foto, maar ik kon in ieder geval geen knoopje vinden dat klein genoeg was, Dus heb ik er in plaats daarvan een klein glaskraaltje opgezet. Hij ligt nu met een ministukje zeep erin in de klerenkast.

En toen ben ik maar gestopt. Ik heb de gekleurde maar zo snel mogelijk weggegeven, omdat het huis zo vol wordt.

Een romantisch hakerijtje

Als ik echt mijn best doe, kàn ik best wel schattig zijn. Na alle zeepzakjes tijdens mijn ziekbedwas ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ik vond een patroontje van een ongelooflijk schattig zakdoekjestasje. Nou ast dat gewoon helemaal niet bij mij, dus ik heb hem maar gemaakt. en jawel, de nostalgie droop ervan af. Dus om de schade compleet te maken, heb ik er wat aandoenlijk lieve bloempjes opgezet.

En ik moet zeggen: ik vind hem op een wat angstige manier nog wel okee ook :) Hij heeft dus nu een standaard plek in mijn handtas.