Eerste grannyvibe af

Hij is al meer dan een week klaar: na anderhalve week stug doorhaken had ik de hele granny vibe af! Het patroon is zo gemakkelijk en het haakt zo lekker door, terwijl het resultaat echt heel gaaf is!
Afgelopen week was ik alleen thuis. Ik was iedere avond weg, maar op het einde van de avond moest er natuurlijk nog even gehaakt worden. Geen verwarming aan, maar lekker weggedoken onder mijn dekentje. Best milieuvriendelijk!

En ik ben meteen aan de volgende begonnen. Aangezien we inmiddels anderhalve week verder zijn, weet ik al dat ik er deze keer iets langer over ga doen, maar dat is na afgelopen week ook niet echt een verrassing. Ik mocht zelf de kleuren uitzoeken voor iemand die ik niet ken, dat is best wel moeilijk. Dus ik heb besloten het neutraal-sjiek te houden, in zwart-wit-grijs.
Dat zijn overigens ook de kleuren van de hal, dus als het dekentje hardvochtig afgewezen wordt, kan ik het altijd nog zelf gebruiken.
Ik ben inmiddels ongeveer 50 centimeter op weg en om de heren tegemoet te komen heb ik alles etjes in een bijpassende mand zitten. Ik heb nogal de neiging om alles anders door de hele kamer te laten slingeren.

De dragonwhelp van April Draven lag ook nog steeds op zijn voltooiing te wachten. Tja, vanmorgen had ik even vrij genomen, dus mooi tijd om de laatste ledematen te bevestigen:

Het is best een guitig kereltje geworden!

En tenslotte, in opdracht van een leerling, heb ik vanmorgen een katje gehaakt. Het is een fantastisch patroon van een kat, model theemuts. Maar na het haken kan ik alleen zeggen... mwah, ik weet het niet. Hij heeft wel iets, maar helaas niet datgene dat ik in het patroon zag. Misschien moet ik deze nog wat vaker oefenen Enfin, kijk en oordeel zelf.



zigzaggrannydeken... een beetje winter in de lente

Het wordt lente! Hoewel het vandaag een wat sombere, bewolkte dag is, is het lekker van temperatuur. Dus ramen en deuren open en een soort verkorte voorjaarsschoonmaak gehouden. Gisteren liep ik even met de katten in de tuin te spelen, zag ik dat de Ierse jasmijn op springen staat.

Eindelijk krijg ik het gevoel dat de winter voorbij is. Ook de pruimenboom begint zijn best te doen en de knoppen in de magnolia zijn echt inwaarschijnlijk mooi. Ik ben daar vooral heel blij mee, want ik was vergeten de pot binne te zetten voor het begon te vriezen.... dus ik heb hem maar de hele winter buiten laten staan. En dat in een winter waarin alle stenen potten kapot zijn gevroren.... maar mijn stoere magnolia doet gewoon waarvoor God hem heeft gemaakt: bloeien!

En achter de magnolia datgene waar we zo op uitgekeken zijn: een saaie, grauwe lucht. Net of het weer tijd wordt voor kaarsen, dekentjes en meer van dat warme gekeutel uit de winter.

Dus is het maar goed dat ik met een zeer winters project bezig ben. De afgelopen week heb ik niet zo heel veel gehaakt, maar dat heb ik gisteren wel goed gemaakt. Ik denk dat ik met mijn granny zigzagdeken inmiddels op 2/3 zit, wat niet tegenvalt na een weekje haken, haha. Gannies zitten zo vol gaten, dat het erg snel gaat! En van de kleur wordt ik iedere dag weer blij, hoewel het natuurlijk behoorlijk winters is. Van de week zat ik gezellig te haken met tante Titty erbij:

Ik ben dol op dat beest. Het is maar goed dat de rat van Wesley zo schichtig is, want ze gaan elke dag meer op elkaar lijken. Mrs. Tits wordt iedere dag wel een paar uur geknuffeld, dus zij is degene die meteen op me af rent, haha. Voorlopig is ze ook nog een ietsje lichter dan haar zusje, duimen dat dat zo blijft. Het zou toch afschuwelijk zijn als ze door elkaar raken. Net of je geen eerbied hebt voor iemands eigenheid. Maar gezegd moet worden: Mrs. Tits heeft smaak. Ze vind mijn nieuwe dekentje heerlijk!

Zover ben ik nu:

 

Hij is 1.80 breed en het is de bedoeling dat hij vierkant wordt, dat wordt dus heerlijk snug op de bank de komende winter. Whoehah! Deze winter is nog nauwelijks afgelopen. Nou ja, het zijn wel geen lente-kleuren, maar van mij mag hij best op een koele lenteavond. Of in de zomer... Hij is boven alles behoorlijk gotisch verantwoord, en dat mag van mij iedere dag!

En waar ik elke dag het meest van geniet? Mijn kruidenhoekje in de keuken is na dde (voor kruiden dan) dodelijke winter eindelijk weel groen en gezellig! Heerlijk om mee te koken, maar ook lekker om van te snoepen als ik naar buiten loop.

Van veel zon, veel dekentjes en een hele winter aan nieuws

Egenlijk heb je niet zo heel veel nodig: een lieve pleegzoon met een attente man, een strakblauwe lentelucht en ineens is er het gevoel weer… we gaan bloggen!

Dit dus met dank aan de heren, die mij niet alleen van lentebloemen voorzien, maar me vervolgens ook de hele zondag alleen laten, zodat ik weer tijd heb om te keutelen. Omdrollen, dingen verplaatsen en proberen orde te krijgen in de chaos, zowel in mijn huis als mijn hoofd. Helaas loopt dit meestal gelijk op, dus de verbouwing die we nu al maanden aan het doen zijn helpt niet. Zo zit tante Mieke al tijden te wachten in de overvolle kast in de logeerkamer tot de woonkamer weer definitief stofvrij is.

Ik kom er achter dat ik de hele winter niet geblogd heb..Nu is dat ook niet direct mijn favoriete tijd, dat zal wel iets met elkaar te maken hebben ben ik bang. Het is wel een tijd om in een hoekje van de bank te gaan zitten haken, maar om er vervolgens heel vrolijk over te gaan doen….

Enfin, in november al aangekondigd, maar nu eindelijk vastgelegd: de aran afghan:

Kijk, dat zonnetje in het bad maakt meteen al het verschil! Ik vond het bad een beetje hard en kil in de slaapkamer staan, maar met een achteloos gedrapeerd dekentje lijkt het veel liever! En het was leuk om hem te maken, hoewel het wel een groot en zwaar ding werd om vast te houden op den duur. Inmiddels ben ik begonnen aan een zwart exemplaar voor Wesley. Die gaat wel weer in stroken, zodat het niet zo’n onhandige lap wordt. Nu maar hopen dat ik hem nog af krijg, want het is de derde keer dat ik deze deken haak en hij begint me behoorlijk de neus uit te hangen!

Om de schade ompleet te maken, ben ik inmiddels aan twee andere dekens begonnen. Een op Ikea-stof gebaseerd patoon van Gourmet Chrochet. Ik ben er nog niet helemaal achter hoe ik de verschillende vierkanten ga combineren, maar het gaat wel een waanzinnig vrolijk geheel worden. De asis is wit, maar de cirkels worden rood, paars, oranje, roze, blauw, geel, zwart... en wat ik nog meer aan kleuren bedenk.
Ook ben ik gisteren begonnen aan een rippled granny afghan. Leuk om te doen, helemaal in mijn favo kleuren rood-paars-zwart om lekker beneden op de bank te gaan gebruiken. En hij gaat echt mega-snel! 20 centimeter binnen een dag... dat is zelfs voor een zondag heul snel.

En het plan voor de volgende is er ook al: een zwart-witte, om op de kist in de hal te gooien, als de hal ooit af komt natuurlijk… Ik heb al een vaag idee welk patroon ik wil kiezen, maar gelukkig heb ik ng genoeg tijd om zeker 100 keer van gedachten te veranderen!

 

Voor de rest stond deze winter in het teken van de tassen. Klein, groot, acryl, katoen, af, nog (steeds) niet. Het gaat over het algemeen lekker snel en ik zit eindelijk weer eens achter de naaimachine om de binnentas te maken. Het is geweldig!

En nu de vraag: heb ik dan de hele vakantie geen ami’s gemaakt? Natuurlijk wel. Genoeg zelfs! Alleen heb ik inmiddels alles weggegeven, dus foto’s gaat even niet lukken. Nou goed, eentje dan: deze staat in de vensterbank en wacht al weken  tot ik de laatste vier onderdelen ga bevestigen. De zeer geduldige April Folts’ Dragon Whelp: